در آستانهی شانزدهم آذر در حالی به روز دانشجو نزدیک میشویم که بسیاری از همدانشگاهیهای ما یا با احکام ظالمانهی کمیتههای بیانضباط و ارجاع به شیوهنامهای ضددانشجویی، از حق تحصیل محروم هستند و یا داخل دانشگاه فضای متشنجی را تجربه میکنند.
بسیاری از اساتید دانشگاهها صرفاً به دلیل حمایت از جنبش دانشجویی و دفاع از حقوق اساسی دانشجویان با احکام ناروای اخراج، تعلیق، قطع حقوق یا عدم تمدید قرارداد روبهرو شدهاند و در موارد متعددی، اساتیدی با کیفیت تدریس به مراتب پایینتر، صرفاً به واسطهی وادادگی در برابر سرکوب دانشجویان و همکاران خود یا حتی همراهی با دستگاه سرکوب، جایگزین شدهاند.
این اما نخستین بار نیست که حاکمیت به منظور ارعاب و سرکوب پیشانی دانشگاه را هدف گرفته است.
حکمرانی جمهوری اسلامی که مشروعیت خود را بر مبنای خودکامگی تعریف کرده و به نیروهای قهری دلخوش کرده، همواره دانشگاه را که پایگاه پرسشگری و پسزننده سرسپردگی در برابر وضع موجود بوده است، به چشم تهدید نگریسته و هماکنون با دور کردن دانشجویان از خانه دومشان بیش از پیش پایش را بر گلوی دانشجویان فشار میدهد.
ما جمعی از دانشجویان تعلیقی ضمن آنکه اعتراض خود را نسبت به پایمال شدن حقوق اساسیمان بهعنوان شهروند و دانشجو اعلام میداریم، بار دیگر هشدار میدهیم که:
حاکمیت با اعمال سرکوب افسارگسیخته و همهجانبه برای خاموش کردن هرگونه تلاش برای ایجاد تغییر و سلب امکان کنشگری، دانشجویان را به عنوان آیندهی ایران به ورطهی نابودی خواهد کشاند. بدیهی است تبعات این ویرانی گریبانگیر مسیر توسعه جامعه از هرجهت خواهد شد تا آیندهای به مراتب تاریکتر از امروز پیش رویمان باشد.
بنابراین مطالبات صریح ما به رسمیت شناختن بدیهیترین حقوق شهروندی است؛ ازجمله:
- حق تحصیل در دانشگاه
- حق تشکیل اجتماعات مسالمتآمیز
- حق آزادی اندیشه و بیان
- حق انتقاد و مطالبهگری
- حق برخورداری از دادرسی عادلانه
- حق برخورداری از خوابگاه
- حق حفظ حریم خصوصی
به این ترتیب و بهمنظور اعتراض و نمایاندن تصویری از آیندهی ایران که در صورت ادامهی وضع موجود محقق خواهد شد، روز چهارشنبه پانزدهم آذر ماه را اعتصاب سراسری دانشجویی اعلام میکنیم و از دانشجویان میخواهیم که از شرکت در کلاسهای درس برای یک روز خودداری کنند.
زندهباد مقاومت و جنبش آزادیخواه دانشجویی
آذر ۱۴۰۲